Stilte na de storm in een glas water

Ergens vanachter een bureau in de gemeente Wijdemeren had de klantmanager zijn controlerende taak uitgevoerd. En volgens de onafhankelijke commissie van bezwaar en de rechtbank was dat naar behoren gedaan. Er was geen aanleiding om het herzieningsbesluit en het terugvorderingsbesluit te herroepen. Tot zover niets bijzonders. Gewoon een alledaagse zaak die werd voorgelegd aan de Centrale Raad van Beroep. Dat veranderde toen buitenstaanders iets aan de kaak wilden stellen en daar deze zaak bijhaalden.

Door de publieke opinie werd misbaar gezaaid en commotie geoogst. Ook de politiek liet zich horen en deinde heerlijk mee op de golven van de onrust. Boodschappen korten op de uitkering, belachelijk! Schaam je gemeente Wijdemeren! De doodsbedreigingen die vervolgens binnenkwamen bij de gemeente bleven onvermeld.

De klantmanager deed het toch maar: handhaven. Of beter: zijn controlerende taak uitvoeren. En al was het één en ander aan te merken op het onderzoek, de conclusie van de Centrale Raad is glashelder. Het vermeende slachtoffer had informatie achtergehouden en daardoor was er te veel en ten onrechte aan uitkering verstrekt. Het slachtoffer bleek toch een dader te zijn. Maar dat interesseerde kennelijk niemand meer. De veroorzakers van een storm in een glas water hielden zich wijselijk stil. Het doel heiligt kennelijk de middelen.

Wat ik nog aan die zaak toe wil voegen? Niets. I rest my case.

Tjalling Smit