“Wij zijn mensen die mensen helpen”

Verhaal van de werkvloer – estafette

In maart belde hij al: “Ik studeer in juni af aan mbo-4 en wil dan werk vinden, maar ik denk niet dat ik dat zelfstandig kan. Mag ik jou dan bellen?” Dat vond ik prima natuurlijk. Toen belde hij in september inderdaad weer: “Weet je nog dat ik jou op 10 maart belde? Wil je me nog steeds helpen?” Dat wilde ik.

Mijn verhaal van de werkvloer wijd ik graag aan deze jongen: hoogopgeleid met autisme. Er zijn er namelijk veel zoals hij. Ze hebben een opleiding af weten te maken en hebben geen doelgroepregistratie, terwijl zij de overstap naar werk meestal niet kunnen maken. Ik krijg deze mensen regelmatig aan mijn bureau en doe dan iets wat eigenlijk niet mag. In plaats van zeoor te verwijzen naar het UWV, help ik ze zelf.

We hebben samen zijn cv opgesteld en gezocht naar geschikte bedrijven. Toen we in contact kwamen met een recruiter van een interessant bedrijf, heeft hij een presentatie over zichzelf gemaakt en hebben we samen het gesprek voorbereid. Met succes! Hij kreeg een baan in het laboratorium van dat bedrijf. Toen heb ik hem geholpen met het vervoer en we hebben samen zijn eerste dag voorbereid.

Wat ik prachtig vond: deze werkgever heeft hem met open armen ontvangen. Zijn taken werden netjes op een rij gezet en onderverdeeld in taken die per se moeten op een bepaalde dag en taken die ook kunnen wachten. Want dat onderscheid kan hij zelf niet maken.

De presentatie die hij over autisme – en over zichzelf – aan zijn collega’s heeft gegeven, werd zo goed ontvangen dat hij die online bij alle buitenlandse vestigingen van het bedrijf gehouden heeft. Al die collega’s weten nu beter wat autisme inhoudt en hoe je ermee omgaat. En managers zien hoe je deze mensen echt tot bloei kunt laten komen.

Ik vraag me vaak af: als dat bedrijf er zakelijker in had gestaan, wat was er dan gebeurd? De goede gesprekken die we hadden met zijn leidinggevende waren nu voldoende om hem uit die doelgroepenregistratie te houden. Ook loonkostensubsidie was niet nodig. Met wat goede wil van alle partijen denk ik dat deze mensen juist een hele goede toevoeging zijn op de arbeidsmarkt en in een team. Je moet denken vanuit de talenten. Ik zag meteen: hij kan iets toevoegen. Uiteindelijk gaat het erom dat wij mensen zijn die mensen helpen. Dat is hoe het werkt.

Hij zit trouwens nog steeds op diezelfde plek en heeft een vast contract gekregen! En hij heeft mijn nummer nog steeds.

Marja van Lokven, Dienst Dommelvallei

Houd de nieuwsbrief in de gaten om te zien aan wie Marja het estafettestokje doorgeeft!